lunes, 14 de abril de 2014

Oraciones con participios ( concertados y absolutos)


En el post de hoy dejaré una serie de oraciones en las que aparecen participios para practicar su sintaxis y traducción. Si no te acuerdas de la morfología del participio o de su sintaxis puedes repasarla en este enlace. Después de las oraciones dejaré también la solución.

http://mitoslogos.blogspot.com.es/2014/03/participio-latino.html


1 Illi, adventu Caesaris cognito, carros impedimentaque in silvas abdiderunt
2  Amicum ad nos apropinquantem bono animo accipimus.
3 Miserunt legatos petituros pacem.
4 His rebus dictis, senatus consedit.
5 Legati auxilium petentes venerunt in urbem.
6 Duce vulnerato homnes fugerunt.
7 Pompeius a Caesare victus pacem petivit.
8 His rebus cognitis Caesar legiones equitumque revocari atque in itinere resistere iubet.
9 Cicerone consule, Catilina magnam coniurationem paravit.
10 Vocem hominis in deserto clamantem audio.















Soluciones

1 Illi, adventu Caesaris cognito, carros impedimentaque in silvas abdiderunt.

Sujeto: Illi (nom. pl.)
Verbo: abdiderunt (3ªpl pret. perfecto indicativo activo)
CD: carros impedimentaque ( acus. pl.)
CC: in silvas ( prep.+ acus. pl.)
CC: abl. absoluto  

Sintaxis del abl. absoluto:

Sujeto: adventu (abl. sg.)+ CN: Caesaris ( gen. sg.)
Verbo: cognito ( participio perfecto pasivo abl. sg.)

Traducción: Ellos, conocida la llegada de César, retiraron los carros y los equipajes militares al bosque.


2  Amicum ad nos apropinquantem bono animo accipimus.

Sujeto: (nos)
verbo: accipimus (1ªpl pret. perfecto indicativo activo)
CD: amicum ( acus. sg.) + participio concertado

Sintaxis del participio concertado:

Verbo: apropinquantem ( participio presente activo acus. sg.)
CC: ad nos ( prep.+ acus.)
CC: bono annimo ( abl. sg.)

Traducción: Aceptamos al amigo que se acerca a nosotros con buen ánimo.

3 Legati auxilium petentes venerunt in urbem.

Sujeto: Legati  (nom. sg.)+ participio concertado
Verbo: venerunt (3ªpl pret. perfecto indicativo activo)
CC: in urbem ( prep.+ acus. sg.)

Sintaxis del participio concertado:

Verbo: petentes ( participio presente activo nom. pl.)
CD: auxilium ( acus. sg.)

Traducción: Los embajadores vinieron a la ciudad para pedir ayuda.

4 His rebus dictis, senatus consedit.

Sujeto: senatus ( nom. sg.)
Verbo: consedit (3ª sg. pret. perfecto indicativo activo)
CC: ablativo absoluto

Sintaxis del ablativo absoluto

Sujeto: His rebus ( abl. pl.)
Verbo: dictis ( participio perfecto pasivo abl. pl.)

Traducción: Dichas estas cosas ( Habiendo sido dichas estas cosas) el senado se marchó.

5 Epistula, a puellis scripta, a magistra lecta erat.

Sujeto: epistula ( nom. sg.)+ participio concertado
Verbo: lecta erat (3ª sg. pret. perfecto indicativo pasivo)
C. Ag: a magistra ( prep.+ abl.)

Sintaxis del participio concertado:

Verbo: scripta ( participio perfecto pasivo nom. sg.)
C. Ag: a puellis ( prep.+ abl.)

Traducción: La carta, escrita por los niños ( que habían escrito los niños) fue leída por la maestra.

6 Duce vulnerato homnes fugerunt.

Sujeto: homnes ( nom. pl.)
Verbo: fugerunt (3ªpl pret. perfecto indicativo activo)
CC: abl. absoluto

Sintaxis del ablativo absoluto:

Sujeto: duce (abl. sg.)
Verbo: vulnerato ( participio perfecto pasivo abl. sg.)

Traducción: Herido el general ( Habiendo sido herido el general) todos huyeron.

7 Pompeius a Caesare victus pacem petivit.

Sujeto: Pompeius ( nom. sg.)+ participio concertado
Verbo: petivit (3ªsg. pret. perfecto indicativo activo)
CD: pacem ( acus. sg.)

Sintaxis del participio concertado:

Verbo: victus ( participio perfecto pasivo nom. sg.)
C. Ag.: a Caesare ( prep.+ abl. sg.)

Traducción: Pompeyo, vencido por César ( que había sido vencido por César), pidió la paz.


8 His rebus cognitis Caesar legiones equitumque revocari atque in itinere resistere iubet.

Sujeto: Caesar ( nom. sg.)
Verbo: iubet (3ªpl pret. perfecto indicativo activo)
CC: abl. absoluto [ sujeto: his rebus ( abl. pl.)/ Verbo: cognitis ( participio perfecto pasivo abl. pl)]
CD: oración subordinada sustantiva ( infi. no concertado)

Sintaxis de la oración subordinada sustantiva 1 ( CD):

Sujeto: legiones equitumque ( acus. pl. + acus. sg.)
Verbo: revocari ( infi presente pasivo)

oración de infinitivo 2 ( coordinada copulativa-atque-):

Sujeto: ( legiones equitumque)
Verbo: resistere ( infinitivo presente activo)
CC: in itinere ( prep.+ abl. sg.)

Traducción: Conocidas estas cosas, Cesar ordenó que las legiones y la caballería se replegaran y permanecieran en el camino.

9 Cicerone consule, Catilina magnam coniurationem paravit.

Sujeto: Catilina ( nom. sg.)
Verbo: paravit (3ªpl pret. perfecto indicativo activo)
CD: magnam coniurationem ( acus. sg.)
CC: ablativo absoluto

Sintaxis del ablativo absoluto:

Sujeto: Cicerone ( abl. sg.)
Verbo: se sobreentiende el verbo sum porque este no tiene forma de participio.
Atributo: consule ( abl. sg.)

Traducción: Siendo cónsul Cicerón, Catilina preparó una gran conjuración.


10 Vocem hominis in deserto clamantem audio.

Sujeto: (ego)
Verbo: audio (1ª sg. presente de indicativo activo)
CD: vocem ( acus. sg.)+ participio concertado+CN ( de vocem): hominis ( gen. sg.)

sintaxis del participio concertado:

Verbo: clamantem ( participio presente activo acus. sg.)
CC: in deserto ( prep.+ abl. sg.)


Traducción: Oigo la voz del hombre que grita en el desierto.








6 comentarios:

Anónimo dijo...

En vez de el senado se sentó, debería ser: El senado se marchó. Buen artículo me está ayudando mucho

Anónimo dijo...

una pregunta los participios concertados no tienen que tener el mismo caso que un nombre de la oración , y la misma función ???

mitoslogos dijo...

Sí, el participio concertado está en el mismo caso, género y número que una palabra de la oración principal. Al lado de la palabra que concuerda con el participio sumo la oración de participio concertado que funciona como CN del sustantivo con el que concuerda el participio.El participio realiza la función de verbo en la subordinada.

Unknown dijo...

El senado se sentó.

Consedere significa "tomar asiento, sentarse".

Anónimo dijo...

Omnes, sin "h". De "omnis, omne".

Anónimo dijo...

A puellis, por las niñas. Puella, puellae: niña. Puer, pueri: niño.